دانشمندان از حالت پرواز و فیزیک بدن پرندگان، خفاشها و حشرات به منظور طراحی پهبادها استفاده می کنند. اما آنها در پی آن نیز بوده اند که از فن آوری به منظور تعامل با حیوانات هم استفاده کنند. تصور کنید که بتوانیم جهت پرواز پرنده ای را هر سمت که دلمان بخواهد تغییر دهیم.
به همین منظور، مهندسین برای سنجاقک ها کوله‌پشتی کوچکی طراحی کرده اند که دارای کنترل است و مستقیما به عصب‌های حشره دستور می‌دهد.
این پروژه که به نام چشم اژدها معروف است، از فناوری اپتوژنتیک بهره می برد. در این فن‌آوری از نور به عنوان حامل سیگنال به عصب‌ها استفاده می شود.
سنجاقک‌ها حشره‌های جالبی برای پژوهش پرواز هستند. آنها سر بزرگ، بدن دراز و دو جفت بال دارند که طبق تحقیقات سال ۲۰۰۷، این دو جفت بال همیشه به صورت همزمان با هم حرکت نمی‌کنند و بسته به شرایط پروازی با همزمان یا ناهمزمان کردن حرکت این دو جفت بال آنها می‌توانند قدرت سعود را افزایش دهند که یا معلق در هوا بمانند.
هر کدام از این بال‌ها عضلات مستقیمی دارند و همین امر مانورهای پروازی پیچیده‌ای مثل پرواز سریع در خط مستقیم مثل پرتاب یک دارت را برای آنها ممکن می‌کند.
رهبری پروژه DragonflEye را شخصی به نام جسی ویلر برعهده دارد، او یک مهندس زیست‌پزشکی در یک مؤسسه فناوری‌های زیستی در ماساچوست است.
در نظر عده‌ای در نگاه اول این پروژه ممکن ایست صرف پول برای کاری فانتزی و بیهوده باشد، اما با همین پروژه در واقع پیشرفت‌های زیادی در زمین بهینه کردن صرف انرژی، پیشرفت حسگرهای حرکت، مینیاتورسازی یا کوچک‌سازی و اپتوژنتیک صورت گرفته است.
برای اینکه این پروژه ممکن شود، پژوهشگران مجبور بودند که فیبرهای نوری بسیار کوچکی بسازند که بتواند دور طناب عصبی حشره پیچیده شود. شاید روزی از این فناوری‌ها برای کمک به بیماران هم استفاده شود.