اروپا در آستانه یک تحول فن‌آوری بی‌سابقه است: رسوخ اینترنت در همه زوایای زندگی. فن‌آوری های پوشیدنی به ما می‌گویند که آیا خوابمان دارای کیفیت مطلوبی است و این که آیا تنمان احتیاج به ورزش دارد یا خیر. حس‌گرهای تعبیه شده در خیابان، امکان وقوع ترافیک را کم کرده و برایمان محل پارک پیدا می‌کنند. اپلیکیشن‌های دارویی، پزشکان را قادر می‌سازند که بیماران را صدها کیلومتر دورتر درمان کنند.
این تحولات بر تعاملات شهروندان با دولت‌ها تاثیر گذاشته و صنایع را دچار تغییراتی بنیادین خواهند کرد. این تحولات تعاملات ما با دیگران را نیز دگرگون خواهد نمود. در اروپا، اینترنت اشیاء به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل در احیاء اقتصاد ضعیف است و معضل بیکاری را نیز بهبود خواهد بخشید. اینترنت اشیاء حتی جایگاه کشورها در نوآوری، رشد و ایجاد شغل را نیز بهتر خواهد ساخت.
کشور فرانسه می تواند مثال خوبی باشد. ماه گذشته نخست وزیر این کشور خواستار تحول اساسی در فن‌آوری دیجیتال این کشور شد. سرمایه گذاری صد میلیون دلاری شرکت سیسکو بر استارت‌آپ‌های این کشور توانست حوزه های مدیریت انرژی، سلامت و آموزش‌و‌پرورش را متحول سازد و رقابت اقتصادی در زمینه‌های شغلی، پویایی و رشد را فراهم سازد.
هدف برنامه فرانسه (مانند برنامه صنایع نسخه چهار آلمان و همینطور انگلستان) دستیابی به پیشرفت‌های عظیم در فن‌آوری و ارائه راهکارهایی در خصوص انرژی، حمل‌و‌نقل، سلامت و آموزش‌و‌پرورش است.
شهرها هم دیجیتال شدن را پذیرفته‌اند. شهر بارسلونا حس‌گرهای پارکینگ را در کف این محل‌ها تعبیه و حمل‌و‌نقل را نیز به عنوان بخش مهمی از “شهر هوشمند” قلمداد کرده است. شهر نیس (فرانسه) نیز بلوارهای خیابان ها را به چراغ‌های هوشمند و مانیتور پیرامون خود مجهز کرده است. بندر هامبورگ نیز سیستم دیجیتال دارد تا تراکم ترافیک در آب، ریل‌ها و خیابان‌ها را کاهش دهد.
پروژه‌هایی از این قبیل در حال انجام هستند و باعث ایجاد میلیاردها دلار در زمینه‌های کاهش هزینه‌ها، تولید و کاروری و همینطور افزایش درآمدها شده‌اند. در نتیجه، رهبران اروپا نه تنها شاهد فرصت هایی برای رشد هستند بلکه نمی‌خواهند در این زمینه عقب بمانند.
ایجاد تحول اساسی دیجیتال در اروپا نیازمند اینترنت با پهنای باند بالا، پرکیفیت و پر سرعت و به صورت هم بی‌سیم و هم باسیم است. طبق “دستورکار اروپا” قانون‌گذاران متعهد شده اند که تا سال ۲۰۲۰ حداقل پنجاه درصد منازل را به اینترنت فوق سریع (۱۰۰ مگابیت بر ثانیه و سریع‌تر) مجهز سازند. آنها همچنین قصد دارند که همه منازل را در سال جدید به اینترنت حداقل ۳۰ مگابیت بر ثانیه متصل سازند. این اهداف باید حتما محقق شوند و قانون‌گذاران باید سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و افزایش پهنای باند را تشویق کنند.
البته اروپا باید مشوق کارآفرینی نیز باشد. کارآفرینی مستلزم بهبود فرهنگ ریسک‌پذیری، تسهیل دسترسی به سرمایه و سرمایه‌گذاری در موسسات آموزشی‌ست.
اروپا نیز در دراز مدت نیاز به نیروی کار در حوزه اقتصاد دیجیتال خواهد داشت. تخمین زده می‌شود که اروپا شکافی در مهارت‌های الکترونیک دارد که اگر پر شود می‌تواند ۸۵۰۰۰۰شغل در سال ۲۰۱۵ ایجاد کند و این رقم تا سال ۲۰۲۰ دوبرابر شود.
این شکاف یک شبه پرنخواهد شد، اما کشورهایی که قدمی در این راه برندارند قطعا عقب خواهند ماند. آموزش استعدادها در این زمینه نیازمند تعهد به علوم و ریاضیات و همینطور آموزش جوانان است.
تولید ناخالص ملی اروپا در سال ۲۰۱۴ حدود ۲/۱۵ تریلیون دلار بوده است. کمیسیون اروپا تخمین زده اند که انقلاب دیجیتال می تواند به میزان حداقل ۱/۲ درصد تولید ناخالص ملی را افزایش دهد.
در خصوص بازار کار، اینترنت اشیاء می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. تنها در “پیمایش ابری” می‌توان ۵/۲ میلیون شغل اضافی تا سال ۲۰۲۰ در اروپا ایجاد نمود. تحولات دیجیتال فرصت های شغلی جدید ایجاد خواهد کرد مانند توسعه دهندگان سیستم‌ها، مهندسین شبکه‌های حمل و نقل، مشاوران تجهیزات پزشکی، تحلیل‌گران داده‌ها، مهندسین الکترونیک شبکه هوشمند و غیره. همانطور که اروپا خط مشی اقتصاد خود را برای دهه‌های آتی مشخص می‌کند، رهبران این کشورها باید مطمئن شوند که تحولات دیجیتال پایه‌های استراتژی اقتصادی‌شان را شکل داده است. این آنها را قادر می‌سازد تا اروپایی مستحکم‌تر، سریع‌تر، پویاتر و البته دیجیتال‌تر بسازند.
پینوشت: این مقاله رو خیلی وقت پیش واسه سایت اقتصاد ایرانی ترجمه کرده بودم اما احساس کردم هنوز تازه است.