مک‌کینزی در مقاله‌ای تحت عنوان «درک نگرش‌ها نسبت به هوش مصنوعی و تشویق به آزمایش و نوآوری»، نگرش‌های مختلف افراد نسبت به هوش مصنوعی را به چهار گروه تقسیم می‌کند:
-
Doomers (آخرالزمان‌گرایان) – این افراد معتقدند که هوش مصنوعی یک تهدید جدی و وجودی برای بشریت است. آن‌ها نسبت به تأثیرات بلندمدت هوش مصنوعی بسیار بدبین یا حتی وحشت‌زده هستند و نگران از بین رفتن مشاغل، مسائل اخلاقی و از دست رفتن کنترل انسان بر سیستم‌های هوشمند هستند.
-
Gloomers (بدبین‌ها) – این گروه نیز نسبت به هوش مصنوعی نگرانی‌هایی دارند، اما دیدگاهشان بیشتر بر چالش‌های عملی متمرکز است تا نابودی بشریت. آن‌ها نگران اختلالات اقتصادی، تبعیض الگوریتمی، انتشار اطلاعات نادرست و مشکلات نظارتی هستند اما لزوماً باور ندارند که هوش مصنوعی منجر به انقراض انسان خواهد شد.
-
Bloomers (خوش‌بین‌ها) – این افراد به آینده‌ی هوش مصنوعی خوش‌بین هستند و آن را نیرویی برای بهبود زندگی و افزایش بهره‌وری می‌دانند. آن‌ها به چالش‌ها آگاه‌اند اما بیشتر بر فرصت‌ها و پتانسیل‌های مثبت هوش مصنوعی تمرکز دارند.
-
Zoomers (مشتاقان و نوآوران) – این گروه با هیجان و کنجکاوی به استقبال هوش مصنوعی می‌روند. آن‌ها فعالانه با این فناوری کار می‌کنند، قابلیت‌های آن را بررسی کرده و مرزهای آن را جابه‌جا می‌کنند. بسیاری از آن‌ها توسعه‌دهنده، کارآفرین یا پذیرندگان اولیه هوش مصنوعی هستند که آن را ابزاری برای نوآوری و خلق ایده‌های جدید می‌بینند.
منبع: مکنزی